Verhaal: ‘We mogen weer Uitwijken’
Het kan weer.
Het graspleintje op de hoek van de Lange Molenstraat en de Molensteenstraat: De plek van ‘De Eerste Keer’.
De eerste keer dat de Uitwijken-ploeg drie dagen deur aan deur aanbelt en de bewoners aanspreekt. De eerste keer op dit grasplein in de Hermitagewijk. De eerste locatie van de vier. De eerste Uitwijken met aangepaste corona-maatregelen. “De eerste keer dat dit graspleintje er netjes gemaaid bij ligt”, zegt de dame die er vlak naast woont.
Het is dezelfde dame die ons koffie en een koekske brengt aan de blauwe boekwagen die dienst doet als info-loket. Buurtbewoners komen er langs, maken een praatje, informeren zich en schrijven in. Het noodzakelijke reserveren verloopt vlotjes.
Het is allemaal wat vreemd, die eerste keer. De stoeltjes in bubbels zetten en ontsmetten tussendoor, iedereen begroeten met mondkapje, wachtrijen om binnen te komen op Uitwijken, geen bar, een leeg terrein tussen de voorstellingen in…
Vreemd, maar…tegelijk ook erg hoopvol. “Of we even wat elektriciteit mogen tappen in de garage?”, vragen we aan de dame van de koffie en de koekskes. “Tuurlijk”, zegt de dame, “We zijn content dat er weer iets is.” Het kan weer.
We kunnen weer verwonderd zijn bij een theater – of circusvoorstelling, volledig meegezogen worden in het verhaal en c*r*n* even vergeten, voorzichtig mee wiegen op je stoel bij de concertjes, even op afstand een babbel met een vriend of buur die je toevallig tegen het lijf loopt, even cultuur tanken, je gedachten verzetten. Het kan weer.
Bekijk hier het volledige fotoverslag.
©️Jasper van het Groenewoud
