Verhaal: ‘Bank-contact: Seppe, Sandy en Rita’
Met zijn bank als een verlengstuk van zichzelf trekt Dieter Missiaen deze zomer door Brugge. Hij leert zijn stadsgenoten beter kennen onder de gevleugelde titel ‘Bank-contact’.
Vandaag strijkt hij neer in Sint-Pieters.
Lees hier het verhaal van Dieter:
In een straat achter het Rustenburgpark in Sint-Pieters ontmoet ik Sandy en Seppe. De mama kijkt haar zoon aanmoedigend aan, wanneer ik hen beide uitnodig op de bank. Veel overtuigingskracht is er niet nodig om de bank voor hun gevel te plaatsen. Sandy heeft vandaag een vrije dag en is met haar jongste zoon Seppe op stap geweest.
Seppe is 11 jaar en bij deze de jongste zitter van bankcontact! Hij glundert en vertelt wat over zijn vakantie die hij vooral buiten doorbrengt. Verder kijkt hij verlangend uit naar de start van het Chirokamp.
Niet veel later krijgen we bezoek van buurvrouw Rita. Ze zet een bordje met plakjes cake tussen ons in: “Het is zelfgemaakte cake die ik ontdooid heb voor jullie!” Ik smelt van dit mooie gebaar en bied haar dan ook onmiddellijk mijn plaats aan. Op een veilige afstand neem ik plaats op de grond voor de bank en volg het gesprek van de bankzitters.
De roots van Sandy en Seppe liggen in Brugge; Rita is afkomstig uit Torhout. “Heb je nog gehoord van de mosterd Wostyn?”, vraagt Rita, “Die Wostyns zijn familieleden!” Toen Rita hier kwam was ze de jongste van de straat, nu hoort ze bij de oudsten. “En nu is Seppe één van de jongsten.”
Enkele huizen verderop gaat opnieuw de deur open. Ik maak kennis met Julie, de zus van Sandy. “Ze is vandaag jarig”, zegt Sandy. We nodigen ook haar uit op de bank. Julie is aan het herstellen van een operatie en komt ons op krukken tegemoet. Rita maakt plaats voor Julie en haalt meteen extra cake. Zingen mogen we niet voor haar verjaardag, maar tijd voor ontmoeting is er des te meer. Wat een prachtig cadeau!
