Terugblik Kruisabele – mei 2025
Van vergeten buurt tot warme ontmoetingsplek
“Kruisabele? Ligt dat in Brugge?” vroegen sommige rasechte Bruggelingen zich luidop af. Een vergeten uithoek leek het wel. Geen bakker, geen slager, geen dorpscafé, geen buurthuis … Velen hadden er nog nooit van gehoord.
“Er is niets, helemaal niets. Nooit gebeurt er iets,” zuchtte een buurtbewoner tijdens onze eerste wijkverkenning, terwijl hij zijn hond uitliet. Een andere dame gaf net haar bloemen water en bevestigde: “Mensen kennen elkaar hier niet echt. Ze spreken amper met elkaar.”
Bingo! Een blinde vlek op de kaart in Brugge. Exact wat we zochten.
Nieuwsgierig als kinderen en met een gezonde dosis hoop en enthousiasme trokken we verder de buurt in. En kijk, daar verschenen al snel de eerste scheurtjes in het kille beeld. Een oudere dame trapte doelbewust langs op haar fiets: “Vier kilometer heen en terug naar de winkel? Dat stelt niets voor! Hela nee, die fiets is niet elektrisch! Ik ben nog lang niet afgeschreven hoor!” zei ze met een knipoog. Even later ontmoetten we buurvrouw Rita, die met grootse gebaren nogmaals aan haar slechthorende buurvrouw uitlegde wie er nu eigenlijk in het huis aan de overkant is komen wonen. Buurtliefde in actie!
Zo ontmoetten we nog een aantal andere buurtbewoners die ons openhartig vertelden hoe welkom een komst van Uitwijken zou zijn. Het gebrek aan buurtorganisaties, het gemis aan evenementen en het oprechte enthousiasme van de mensen, deed ons beslissen: wij trekken naar Kruisabele!
Programmaweekend
Een paar maanden later was het zover. We streken neer op een prachtig lang uitgestrekt plekje gras omringd tussen velden en bomen. De zon scheen, de auto’s stonden netjes geparkeerd en onze bankjes en tafels stonden uitnodigend klaar. Langzaam maar zeker verschenen de eerste nieuwsgierige gezichten. Wandelaars kwamen voorzichtig kijken en honden iets minder voorzichtig snuffelen. Wij stonden paraat: koffie in de hand en klaar voor een gezellige babbel.
Tijdens de vertelavond, in samenwerking met organisatie Relaas, bleek al snel hoe graag mensen vertellen. Naast de professionele vertellers kwamen ook buurtbewoners spontaan hun eigen verhaal delen. Sommigen stonden te popelen om eindelijk eens hun stem te laten horen.
We gaven daarom een lokale bewoner het podium dat hij verdiende, compleet met microfoon en een luisterend publiek. Wat toen ontstond, was magisch. Er werden vele verhalen gedeeld, maar ook telefoonnummers. Twee buurmannen die elkaar jarenlang alleen met een snelle “goeiedag” begroetten, leerden elkaar écht kennen. Die avond eindigden ze met een biertje in de hand en hopelijk is dat sindsdien een fijne traditie geworden.
Op de koudste avond van ons programmaweekend verwarmden de stemmen van Galine en Slow Pilot niet alleen de harten, maar ook de verkleumde handen van ons publiek. Maar ook ons buurtrestaurant verwarmde de magen van vele buurtbewoners. Hiervoor bedanken we nogmaals graag de buurtbewoner die voor één avond de rol van chef-kok op zich nam. Bedankt, het was heerlijk!
De dames van Platform brachten vervolgens rust en gezelligheid. Niet alleen met hun fijne persoonlijkheden maar ook met hun uitstekende filmsmaak. Het werd een avond vol korte films en lange herinneringen.
Op de slotdag zorgden aardbeienkoningen Marcel en Ludo – van Compagnie That Is – tenslotte voor de nodige opschudding met de bouw van hun kasteel. Met niets meer dan gestapelde aardbeienpotjes en de hulp van een aantal kinderen uit de buurt ontstond er een heus ‘aardbeienpottenkoninkrijk’. Want alleen door zo’n samenwerking wordt dit soort magie mogelijk.
Wat begon als een aarzelend bezoek groeide al snel uit tot een warm en levendig samenzijn. De bewoners ontdooiden zichtbaar en het beeld van het “vergeten Kruisabele” verdween als sneeuw voor de zon. Het is vaak makkelijker om te zeggen dat er niets te beleven valt, dan om er zelf iets van te maken. Maar soms heeft een buurt alleen maar een beetje aandacht nodig. En een goed georganiseerd Uitwijken evenement om helemaal tot leven te komen!
Kruisabele, bedankt voor je gastvrijheid.
We komen volgend jaar terug!
